Bir ebeveyni, özellikle de daha ileri bir yaşa kadar yaşamış birini kaybettikten sonra, sıklıkla öngörülebilir teselli girişimleri olur: “İyi bir hayat yaşadı” veya “Bu her şeyin doğal düzeni” veya “Şanslıydın ona çok uzun zamandır sahipsin”. Gibi söylemleri duyabilirsiniz fakat:
“Yas benzersizdir, herkes için farklıdır ve acının ‘bitmesi’ gereken bir ‘son kullanma tarihi’ yoktur.”
Ebeveyn kaybı, insan yaşamının en derin acılarından biridir. Ebeveyn kaybı, bireyler arasındaki iletişimi derinden etkileyebilir. Keder, öngörülemeyen ve zorlu bir süreçtir ve bir ebeveynin ölümüyle gelen keder, özellikle çok sert vurabilir. Bugünlerde hayatımızın her detayını sosyal medyada paylaşıyor gibi görünsek de, ebeveyni kaybetmenin özel acısı çoğu zaman bu kadar kolay ifade edilmiyor. Bir ebeveynin kaybı, genellikle karmaşık duyguların bir karışımını beraberinde getirir. İletişim, bu duyguları ifade etmek ve paylaşmak için önemli bir araçtır. Ancak, bu konuşmalar genellikle zor ve duygusal olabilir. Terapistler, bu tür iletişim süreçlerinde destek ve rehberlik sağlayabilir. Bu zorlu süreçte, doğru iletişim becerileri ve empatik bir yaklaşım, duygusal bağlantıyı korumak ve güçlendirmek için kritik önem taşır. İletişim, kişiler arasında destek ve anlayışın sağlanmasına yardımcı olabilir.
Ebeveyn kaybı, bir yas sürecini başlatır ve herkesin bu süreci farklı şekillerde deneyimlediği unutulmamalıdır. Empati, bu duygusal zorlukları anlamak ve karşı tarafa destek olmak için önemlidir. İnsanlar hâlâ kederli olduğunuzu unutabilirler. Birkaç hafta veya ay sonra insanlar size nasıl hissettiğinizi sormayı bırakacaklardır. Kişisel bir şey değil ama bazı insanlar sizin yaşadıklarınızı hiç yaşamadı. Yas sürecinin ne kadar uzun olduğunu ve hâlâ hissettiğiniz acıyı anlayamayabilirler. Bu, birisinin sizi hatırlayıp sizinle iletişime geçmesini özellikle hoş hale getirir ve kendi kayıplarını yaşadıklarında önemsediğiniz diğer kişilerle iletişime geçmeniz için iyi bir hatırlatmadır. İyi olmamak sorun değildir. Her zaman iyi olup bu kaybı unutmanıza gerekte yoktur. Ailenizde de acı çekenler için güçlü kalmanız gerektiğini hissedebilirsiniz. Ama iyi olmamak sorun değil. Kaybınızdan yıllar sonra kötü bir gün geçirebilirsiniz ve bu normaldir. Hiç beklemediğiniz bir anda ağlayabilirsiniz. Acı asla kaybolmayabilir, ancak kötü bir gün geçirebileceğinizi ve hayatınızın geri kalanını kötü geçirmeyeceğinizi anlamak sizi biraz rahatlatmaya yardımcı olabilir. Yıllar geçtikçe, seslerinin tonu veya belirli olaylarla ilgili ayrıntılar gibi küçük şeyleri yavaş yavaş unutmaya başlarsanız kendinizi suçlu hissedebilirsiniz. Diğer zamanlarda, bir kez telefonlarına cevap veremediğiniz veya orada olmanız gerektiğini düşündüğünüz zamanda orada olamadığınız için kendinizi suçlu hissedebilirsiniz. Bu suçluluk duygusu normaldir ve çoğumuzun başına gelir. Kendinize nezaket göstermeniz ve bazı şeyleri değiştiremeyeceğinizi hatırlamanız önemlidir. Muhtemelen ebeveyninizle hoş olmayan anılarınızı hatırlayacaksınız ve bu sorun değil. Ebeveyninizin en iyi ve en kötü niteliklerini fark etmeniz son derece normaldir. Hiç kimse mükemmel birey değildir ve hayatını toz pembe kaplamaya çalışmak yerine birini olduğu gibi hatırlamak doğaldır ve daha sağlıklıdır. Her iki ebeveyni de hâlâ elinde olan başkalarını kıskanabilirsiniz. Sizin için çok önemli birini kaybettiğinizde bu normal bir duygudur. Hepimizin kendi yolculuğumuzda olduğumuzu unutmayın ve bir gün ebeveynleri vefat ettiğinde desteğinize ihtiyaç duyabileceklerini anlayın.
KONUŞMANIN İYİLEŞİME SÜRECİNDEKİ ROLÜ
Ebeveyn kaybı üzerine konuşmak, duygusal yükü hafifletmek için önemlidir. Duyguları ifade etme, içsel deneyimleri paylaşma ve kaybı kabul etme sürecinde konuşma, kişinin iyileşme yolculuğunda kritik bir adımdır. Ebeveyn kaybı sürecinde konuşmak bazen zor olabilir. Ancak, duygusal destek almak, terapi ve yakın ilişkilerde duyguları paylaşmak, bu zorlu süreci yönetmede yardımcı olabilir. Aynı zamanda, öz bakım ve duygusal ihtiyaçlara odaklanmak da önemlidir. Konuyu açmakta zorlandığınızı veya tam olarak ne söyleyeceğinizi bilmediğinizi, ancak kişinin nasıl olduğunu ve ona neler olduğunu bilmek istediğinizi söylemek olabilir; gerçekten onların deneyimlerini duymak istiyorsunuz. Konuşmayı açık bir şekilde başlatmaya çalışın, ayrıca kişinin ebeveyninin ya da sevilen birinin ölümü bir süre önce (hatta çok uzun zaman önce) olmuşsa da. Her şeyden önce, kendi rahatsızlığınızı kabul edin, açıkça dinleyin ve karşınızdaki kişiye üzüntüsü hakkında konuşması için alan bırakın.
Bir ebeveyni kaybetmek hiçbir zaman kolay değildir ve yas öngörülebilir bir süreç değildir. Öngörülmeyen süreçler her zaman insanları korkutur çünkü hazırlıksız yakalanmıştır. Bu sebepten doğal olan bu kayıp sürecine sahip çıkıp onu yaşamak ve yaşanılmasına müsaade etmek sağlıklı olanıdır. Bu sürecin eğer üstesinden gelmekte bireysel olarak, çevrenizdeki kişilerden gelen destek olarak yetersizliği hissediyorsanız uzmanlarımızdan destek alabilirsiniz.